Edward Dziewoński w Końskich: lipiec 1944 styczeń 1945

Wspomina p. Anna Kos-Dobrowolska: Z relacji mojej rodziny wynika, że właśnie w tym czasie (lipiec 1944 - styczeń 1945) Edward Dziewoński mieszkał w Końskich na ulicy Petrikauerstrasse 100 (nazwa ulicy i numer domu – obowiązująca w czasie okupacji - dzisiejsza ul. Marszałka Piłsudskiego, w latach 90. budynek został zburzony). W budynku tym przed wojną i w czasie wojny mieszkała moja babcia Anna Baćko wraz z rodziną. Przed wojną połowę domu zajmowała rodzina babci, a drugą rodzina żydowska. W tym czasie dał w Końskich występ kabaretowy. 

 Foto. zima 1989/1990 udostępniła p. Anna Kos-Dobrowolska.

Edward Dziewoński urodził się 16 grudnia 1916 w Moskwie. Przed wybuchem wojny studiował na Wydziale Aktorskim Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie, jednak dyplom otrzymał dopiero w 1945. Podczas okupacji zaangażował się w działalność AK, nie będąc zaprzysiężonym. Pracował jako tłumacz i kierownik budowy w firmach budowlanych i chemicznych (m.in. Damięcki-Holtorp). Wybuch Powstania zastał go w okolicach Końskich, gdzie został wysłany po materiały budowlane pod koniec lipca. 

 Po wojnie występował na scenie Teatru Syrena w Łodzi. Po powrocie do Warszawy był aktorem teatrów: Ateneum (współtworzonego przed wojną przez ojca Edwarda, Janusza Dziewońskiego), Syreny, Współczesnego, Komedii oraz, założonego przez siebie, Kwadratu. Wystąpił w kilkunastu filmach (m.in. w Eroice w reżyserii Edwarda Munka), zagrał w ponad 70 spektaklach teatralnych i 100 telewizyjnych, których część także reżyserował. Był jednym z głównych aktorów Kabaretu Starszych Panów. Grał w kabaretach „Wagabunda” i „Szpak” oraz w założonym przez siebie „Dudku”. Zmarł 17 sierpnia 2002 w Warszawie. 

 Notka w: Muzeum Powstania Warszawskiego, hasło Edward Dziewoński